We wrześniu 2014 przeprowadzono końcowe badania parametrów chemicznych próbek pobranych z wałów testowego i pilotażowego w Niemczech. Próbki zostaną przebadane do października, a wyniki pozwolą ocenić potencjalne ryzyko stosowania urobku czerpalnego do budowy wałów przeciwpowodziowych. Przebadane zostaną zarówno parametry podstawowe jak i zawartość metali ciężkich oraz zanieczyszczeń organicznych. Badania wstępne wykazały znikomą zawartość metali ciężkich oraz zanieczyszczeń organicznych (poniżej wartości dopuszczalnych).

Figure 1. Pobieranie próbek z wału testowego

Badania wstępne nie wykazały zanieczyszczeń metalami ciężkimi i związkami organicystycznymi, które przekraczałyby wartości dopuszczalna wg LAGA M20. Pierwiastki te występują w postaci stabilnych związków chemicznych. Próbki charakteryzują się wyższym zasoleniem i zawartością związków organicznych, charakterystycznymi dla materiałów pozyskiwanych z zasolonych akwenów.

Figure 2. Zainstalowane oprzyrządowanie pomiarowe

NIe zanotowano obecności metali ciężkich w odciekach początkowej fazy badania. W kolejnym badaniu po napełnieniu zbiornika słoną wodą we wrześniu 2013 zanotowano wzrost zawartości cynku i rtęci w stosunku do stycznia 2013, ale nadal były to ilości poniżej wartości dopuszczalnych. Zawartość fosforu i azotu jest na bardzo niskim poziomie w przeciwieństwie do wysokich zawartości jonów soli (chlorków, siarczanów, sodów) oraz potasu i magnezu. Wszystkie te związki są stosunków łatwo rozpuszczalne a ich nadmiar jest łatwo wypłukiwany.

Figure 3. Wyniki pomiarów

Zgodnie z przewidywaniami dotychczasowe wyniki wskazują na konieczność monitorowania jonów soli w urobku czerpalnym przeznaczonym do budowy wałów przeciwpowodziowych. Metale ciężkie ze względu na znikomą obecność nie stanowią zagrożenia dla środowiska. Przy budowie wałów przeciwpowodziowych z urobku czerpalnego istotne jest znajomość warunków podłoża gruntowego oraz składu urobku czerpalnego. W przypadku urobku zasolonego, wały powinny powstawać w bliskim sąsiedztwie morza Bałtyckiego, tak by odcieki trafiały do morza.

Monitoring pokrywy roślinnej potwierdza właściwy jej rozwój w okresie roku od chwili wysiania. Po wstępnych problemach w okresie kiełkowania które spowodowały konieczność ponownego obsiewu, rozwinęła się gruba, zielona pokrywa roślinna. Po drugim roku badań pokrywa roślinna pozostała zwarta i zielona.Po tym czasie zazieleniły się wcześniej odsłonięte obszary. Po okresie podwyższonego poziomu wody warstwa roślinna zregenerowała się w pewnym zakresie, ale pojawiły się także chwasty.

Figure 4. Stanowisko badawcze – październik 2014

Na wale pilotażowym w Körkwitz istnieje pełna i zielona warstwa roślinności. Na początku sierpnia konieczne było koszenie ze względu na szybki wzrost chwastów.

Figure 5. Wał pilotażowy w Körkwitzer Bach – październik 2014

Wyniki badań wykazują dobre ukorzenienie się roślin dla obu materiałów (M1 i M2) w warstwie o grubości około 20 cm. W głębszych warstwach system korzeniowy rozwinął się po około 2 latach od wysiewu.

Figure 6. Ukorzeniona warstwa o grubości 60 cm

Figure 7. System korzeniowy połączony z matą geosyntetyczną

Skurcz, pęcznienie, przemarzanie oraz działalność zwierzą i roślin powodują agregację gruntu. Początkowo proces ten występując w wierzchniej warstwie, by następnie postępować wraz z głębokością.