„Urobek czerpalny to grunt lub wydobyty z dna materiał zawierający dodatek części mineralnych i organicznych, nagromadzonych w akwenach w trakcie prowadzenia prac, związanych z utrzymaniem toru wodnego, w celu umożliwienia bezpiecznej żeglugi.” Definicja wg Positionspapier des Fachausschusses Baggergut der HTG

Do utrzymania żeglowności torów wodnych oraz kanałów i basenów portowych niezbędne jest prowadzenia systematycznych prac pogłębiarskich o różnej intensywności, których efektem są znaczne objętości urobku konieczne do zagospodarowania.  W Niemczech część wydobytego urobku akumuluje się na terenach nadbrzeżnych. Najbardziej celowe wydaje się jednak transportowanie urobku na klapowisko. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na właściwości czerpanego materiału  konieczne staje się jego usunięcie.

Materiał pochodzący z prac pogłębiarskich może się znacząco różnić zarówno zawartością części mineralnych jak też pod względem składu i właściwości chemicznych. Urobek czerpalny z Morza Północnego morze być jedynie częściowo porównywany z urobkiem pochodzącym z Morza Bałtyckiego w rejonie Maklemburgii i w bardzo ograniczonym zakresie z urobkiem pochodzącym z Morza Bałtyckiego w rejonie Pomorza Zachodniego.

Nie jest możliwe pełne wykorzystanie pozyskane materiału czerpalnego. Ta część, która jest silnie zanieczyszczona musi podlegać utylizacji na odpowiednio przygotowanych składowiskach. Jednakże przeważająca część urobku, z uwagi na dużą zawartość materii organicznej oraz wysoką chłonność i wodoprzepuszczalność, stanowi doskonały materiał do ochrony zasobów naturalnych i rekultywacji zdegradowanych terenów.

Foto: Refulacja polderów w rejonie Rostoku

W rejonie Rostoku składowanych jest około 100 000 m³ niezanieczyszczonego, drobnoziarnistego materiału, który do tej pory znajdował zastosowanie przy kształtowaniu krajobrazu oraz rekultywacji składowisk odpadów.

Foto: Pryzmy sezonowanego urobku czerpalnego